Zalman S2 – test

Jeżeli szukamy taniej, w swojej klasie, obudowy z przeźroczystym panelem bocznym i dobrym przepływem powietrza, Zalman S2 może się okazać dobrym wyborem. Obudowa na pierwszy rzut oka nie zaskakuje nas skomplikowanymi kształtami czy też oślepiającym oświetleniem RGB. Jest stonowana, prosta i minimalistyczna. Mnie osobiście taki styl odpowiada, gdy obudowa na biurku nie rzuca się w oczy, a dyskretnie wtapia się w tło.

Dane techniczne
Typ obudowy: Midi Tower
Pasujące standardy płyt: ATX, Micro-ATX, Mini-ITX
Panel boczny: Akrylowy
Wentylatory w zestawie: 1 możliwość zamontowania dodatkowych 7
Podświetlenie: Brak
Miejsca na dyski: 2 x 2,5″, 2 x 3,5″
Wbudowane wejścia: 2 x USB 2.0, 1 x USB 3.2 Gen. 1, 1 x wyjście słuchawkowe, 1 x wejście mikrofonowe
Wymiary: 451mm x 189mm x 412mm

Obudowa jest wykonana z tworzywa sztucznego, stali i akrylu (panel boczny). Mówiąc tworzywo sztuczne, nie mam tu na myśli taniego chińskiego plastiku, który się łamię od samego patrzenia, ale raczej twarde i solidne tworzywo. Zakładając, że nie rzucacie swoją obudową, tylko stoi sobie spokojnie na biurku czy we wnęce. to nie powinno się z nią nic stać. Warto wspomnieć również o panelu bocznym, bo ma on swoje plusy i minusy. Zaletą na pewno jest to, że gdy podczas jego ściągania, niefortunnie by nam spadł, to nie roztrzaska się na tysiąc małych kawałków (jakby to miało miejsce w przypadku szkła hartowanego), a co najwyżej się porysuję, czy jest to wada? Na pewno materiał ten, to nie szkło, ale przy obudowie niskobudżetowej nie wymagajmy cudów.

Rys na pewno nie znajdziemy na froncie obudowy. Jest wykonany z tworzywa, o którym wspominałem wcześniej. Co do wyglądu… No cóż, jednym się to podoba, innym nie, ale faktem jest to, że ten wentylowany panel pozwala na zaciąganie przez przednie wentylatory wielkiej ilości powietrza (oczywiście jeżeli takie sobie zamontujemy bo w wyposażeniu jest tylko jeden wywiewny), a co za tym idzie, będzie to świetny przepływ powietrza. Natomiast duży filtr przeciwkurzowy, schowany za nim chroni nasze komponenty przed niechcianymi zanieczyszczeniami, które na dłuższą metę mogłyby uszkodzić naszą cenną elektronikę. À propos filtru, to znajdziemy takowy również na górze obudowy, mocowany magnetycznie a tak samo na spodzie, tuż pod miejscem na zasilacz, wsuwany w odpowiedni slot. Można by zapytać: po co nam filtr na spodzie obudowy? Przecież i tak obudowa stoi na podłodze czy biurku. Otóż, dobry przepływ powietrza w tej obudowie nie bierze się tylko z jej przodu, ale również i dołu, bo spód jest podniesiony o dobre 5 cm. Zawdzięcza to wyższym niż zazwyczaj stopkom. Taka odległość od podłoża daje nam pewność, że nasz zasilacz oraz dyski twarde będą miały odpowiednią wentylację.

Niestety obudowa sama w sobie nie tworzy tego przepływu powietrza. Co prawda mamy możliwość zainstalowania aż 8 wentylatorów, ale w zestawie dostajemy tylko jeden. Według mnie dobrym wyjściem z tej sytuacji byłby zakup po prostu dodatkowych wentylatorów lub nieco droższej obudowy tego samego producenta – S2 TG. Jest to ta sama obudowa, ale ma kilka ulepszeń. Jednym z nich są właśnie wentylatory, których w zestawie dostajemy 3, a nie jeden. Jeśli mamy te dodatkowe parędziesiąt złotych, to można się pokusić o model TG lub dokupić wentylatory 120 mm FM-Z3. Natomiast w przypadku, gdy szukamy po prostu taniej obudowy i nie zależy nam aż tak bardzo na chłodzeniu, to podstawowa S2 powinna w zupełności wystarczyć. W piwnicy obudowy jest miejsce na zasilacz, oraz dwie pary plastikowych sanek do montażu dysków. Dzięki uniwersalnemu systemowi otworów możemy w nich zamontować zarówno dyski 3,5” jak i 2,5”. Gdyby ktoś jednak potrzebował umieścić więcej dysków, to jest jeszcze miejsce na dwa dyski SSD na głównej ścianie. Poza tym, wnęka na zasilacz pozwala nam również na schowanie w niej niechcianych przewodów, na przykład nieużywanych kabli w przypadku gdy nasze jednostka zasilania jest nie modularna. Boczny panel, gdzie zazwyczaj prowadzone jest okablowanie, nie powala przestrzenią i jest standardowy jak na ten typ obudów. Trzeba się trochę wyobraźni i pokombinowania aby nie dopuścić do uszkodzenia okablowania podczas zamykania panelu.

Producent zapewnił również sporo miejsca na nasze komponenty, bowiem mamy możliwość zamontowania płyty głównej, nawet w formacie ATX. Dodatkowo obudowa pozwala na montaż karty graficznej o długości nawet do 330 mm. Natomiast jeżeli się zastanawiacie czy wasze chłodzenie procesora nie będzie za duże, to mogę was uspokoić, bo 156 mm przestrzeni na radiator powinno pomieścić nawet duże chłodzenie. Jednak, gdy macie zamiar chłodzić swój procesor cieczą, to producent przewidział możliwość montażu chłodnicy 120 mm z tyłu obudowy lub 240 mm na jej przodzie.

Wygląd 3,5/5
Wykonanie 4/5
Funkcjonalność 4/5
Stosunek ceny do jakości 4,5/5
Przestronność 4/5
Ogólna 4/5

PODSUMOWANIE:

Zalman S2 to dobra, przestronna i przede wszystkim niskobudżetowa obudowa. Jak każda inna w tym przedziale cenowym, ma swoje mankamenty, chociażby rysujący się panel boczny, oraz jeden wentylator w zestawie. Ale ma też swoje zalety. Jedną z nich jest możliwość montażu dysków na sankach. Bardzo rzadko spotyka się takie rzeczy w obudowach za plus minus 200 zł. Zaletą jest też ilość miejsca jaką producent zostawił nam do dyspozycji w środku obudowy. Z pewnością docenimy to, podczas montażu podzespołów. Zatem, jeśli ktoś szuka taniej i dobrej obudowy do komputera, ta nada się idealnie.

Komentarze